Historia

Za pierwszą pełną konstrukcję z drewna klejonego uważa się dziś aulę King Edward College w Southampton z 1860 roku. W roku 1906 Otto Hetzer uzyskał patent DRP nr 197773 na klejone, gięte belki warstwowe z dwóch lub więcej lameli, które nawet pod wpływem wilgoci sąnierozerwalnie połączone.

Dzięki metodzie Hetzera można było uniezależnić się od długości czy przekrojów elementów budowlanych narzuconych przez naturę. Nawet słabsze drewna z punktu widzenia statyki oraz formy mogły być przekształcone w struktury o dużej rozpiętości. Otto Hetzer konsekwentnie wykorzystał te zalety. Struktury były wymierzane odpowiednio do wymagań statycznych, a ich wysokość niemal zawsze odpowiadała wymaganiom statycznym przyzasadniczo stałych przekrojach belek. Przekrój był wówczas dwuteowy.

Metoda Hetzera, wynaleziona na początku XX wieku, zrewolucjonizowała irozpoczęła nową erę w budownictwie drewnianym. W przeciwieństwie dotradycyjnych konstrukcji stolarskich stała się możliwa produkcjakonstrukcji drewnianych o rozpiętości nawet do 40 m.

Przez długi czas nikt nie znał w budownictwie drewnianym żadnego trwałego i zarazem sztywnego środka łączącego. Hetzer rozwiązał problem w ten sposób: skleił kilka pojedynczych odcinków, dzięki czemu można byłozapobiec skręcaniu i rozrywaniu się cienkich ścianek drewna, a takżeopracował klej, który był mocniejszy od samego drewna.

Znaczące budowle z BSH

• niemiecka hala kolejowa na Wystawę Światową w Brukseli w 1910;
• Elefantenhaus - Kolonia;
• most nad kanałem Men-Dunaj przy Essing;
• basen Ensched;
• symulator pola magnetycznego Ziemi;
• marina koło Rendsburga;
• dach Expo na targi w Hannoverze.

Budowle HĂźttemanna z BSH

Technologia Hetzera została w drugiej połowie XX wieku rozwinięta w kierunku dzisiejszego BSH, dla którego typowo korzysta się z europejskiego świerku. Płyty są suszone technicznie w dużych piecach suszarniczych w zakładzie produkcyjnym przez 3-4 dni, w temperaturze od około 70 stopni Celsjusza. Ponieważ w budynkach wilgoć wynosi około 11%, deski suszy się do tej wartości, aby póĹşniej uniknąć znacznych zmian wwilgotności i w ten sposób w trakcie użytkowania zapobiec kurczeniu sięlub rozszerzaniu elementów.

Nowoczesne BSH, technicznie bardzo wyrafinowany produkt, sprawdza się jako materiał budowlany szczególnie w przypadku hal o dużych rozpiętościach (do ponad 100 m). Przy użyciu BSH stworzone zostały dowolne kształty, jak np. w przypadku budowy basenu solankowego w Bad DĂźrrheim czy domu Elefantenhaus w Kolonii. Matariał ten pozwala na budowę wolnych od podpór pokryć dachowych dużych obiektów sportowych, jak np. w przypadku SAP-Arena w Mannheim, o wymiarach 60m x 120m. BSH wykorzystuje się też do budowy wielu mostów, spośród których spektakularnym przykładem jest podwieszany most dla pieszych o długości 200 m i największej rozpiętości przęseł 73 m.

Technologia budownictwa z drewna klejonego idzie jeszcze dalej. Do łączenia elementów o dużych obciążeniach opracowano nowe, wyjątkowo silne elementy łączące. Elementy te, ze stali lub wyjątkowo twardych tworzyw sztucznych, mogą być klejone i pozwalają na wytrzymywanie znacznie większych sił niż było to możliwe w przypadku dotychczasowych elementów łączących. Sterowane w pełni automatycznie maszyny do obróbki i montażu dbają o przycięcia z milimetrową dokładnością przy dowolnej formie, zachowując nieosiągalną wcześniej precyzję. Te udoskonalenia pozwalają na rozszerzenie zakresu stosowania BSH jako produktu high-tech, przy niemalże nieograniczonych możliwościach.